Omdat wij begrijpen dat het soms heel lastig kan zijn met een puber in huis, zijn wij op zoek gegaan naar tips. Hoe kun je nu het beste met een puber omgaan? Natuurlijk kwamen onze pedagogen met legio tips. Handig en pedagogisch verantwoord, maar wij zochten het dichterbij de kern. Hoe dichtbij? Nou heel dichtbij, want wij hebben een tiener bereid gevonden om ons een kijkje te geven in haar gedachten en gevoelens. Dus speciaal voor alle mama’s met een (aanstaande) puber in huis, let op wij hebben er één die tips geeft hoe je het beste met ze om kan gaan.
Tips van een puber
Ik, als (zeer, zeer, zeer recente) ex-puber, kan me heel goed voorstellen dat moeders (en ook vaders) met hun handen in het haar zitten. Want, hoe ga je nu met een puber om? Ik kan daar geen concreet antwoord op geven, wel kan ik het misschien wat makkelijker maken met een aantal tips. Want ook al lijken wij soms wat bozig en eng, we vallen best wel mee hoor!
Vat het niet persoonlijk op.
First things first, vat wat wij zeggen alsjeblieft niet persoonlijk op. Doe dat niet, dan maak je het jezelf alleen maar moeilijker. Want we weten niet eens wat we zeggen. Het komt er gewoon uit. En meestal menen we het niet eens, hebben we er 10 minuten later weer spijt van. Alleen zijn we dan te eigenwijs om het toe te geven. Want wij weten ook wel dat je echt wel onze moeder blijft, ook al schreeuw ik tien keer per dag dat je mijn moeder niet meer bent. Bij de gedachte dat we zelf onze was moeten doen en eten moeten koken, krijgen we het namelijk Spaans benauwd.
Let it go..let it go..
Laat het gaan. Probeer niet om iets uit je puber te trekken, teveel te bemoeien met ze of constant iets zeggen over het telefoon gebruik. Soms is het fijn om met rust gelaten te worden. Hulp aanvaarden we toch niet. Als er echt iets is, wordt er vanzelf wel om hulp gevraagd. Als je ziet dat iets echt uit de hand loopt is het natuurlijk prima om even op de rem te trappen. Zoals mijn ouders het erg mooi hebben verwoord: zij hebben een vierkantje om mij heen gecreëerd. “Zolang jij binnen dat vierkantje blijft, is er niks aan de hand, mag jij je gang gaan. Ook als je de lijntjes opzoekt, vinden wij het prima. Zelfs als je er 1 of 2 keer over heen gaat. Want van op je bek gaan leer je het snelst en meest. Vallen en weer opstaan. Merken wij dat je regelmatig over dat lijntje heen gaat en op je bek gaat, dan grijpen wij in”.
Grenzen zijn stom, maar wel goed
Er zijn natuurlijk altijd regels waar iedereen in huis zich aan moet houden, puber of geen puber. Het kan ook echt geen kwaad om deze regels gewoon aan te houden. Laat dat ook niet gaan. Als puber zijnde is alles al zo chaotisch, met alle prikkels en hormonen die overal vandaan lijken te komen. Een beetje structuur is dan soms wel fijn en goed. Nu zeg ik niet dat er ook met liefde aan de regels gehouden wordt. Dat gaat niet vanzelf. Het is belangrijk om van tevoren ook aan te geven waar de grens ligt (zoals het vierkantje). Als dat van tevoren gecommuniceerd wordt kan er rekening mee gehouden worden. Worden er dan alsnog regels overtreden? Dan weten we in ieder geval wat voor consequenties er aan vast zitten en heb je eigenlijk geen poot om op te staan als puber. Dit laatste geven we natuurlijk niet graag toe, maar oke het is wel zo. En ja, natuurlijk proberen we om die grenzen op te zoeken. Het is soms best leuk om jullie uit te dagen, vooral al jullie happen. Maar goed, ook hier geldt weer het vierkantje!
Een beetje liefde
Last but not least. Geef liefde. Laat zien dat je van ze houdt. Erg belangrijk in zo’n fragiele fase van het leven. Midden in een belangrijke ontwikkelingsfase. Afstand nemen van een aantal dingen is niet erg, maar trek je handen er niet volledig van af. En als er duidelijk wordt aangegeven “nu even niet”, dan ook nu even niet. Het is erg lastig uit te leggen, ik ben me er ook van bewust dat het raar klinkt. ‘Geef liefde maar ook weer niet teveel’. ‘Bemoei je er niet mee maar ook weer wel’. Zo gaat dat nu met pubers, helaas. Kijk gewoon goed waar we behoefte aan hebben. Nee is nee, maar met een omweg zijn we soms best te benaderen. Vooral een omweg langs de MC Donalds of Primark. Geef ons ruimte (voedsel, kleding, games, etc) en dan komen wij wel met ons verhaal. Soms moet je er gewoon even op wachten, want als puber is het niet per definitie heel stoer om bij je ouders te komen als je ergens mee zit. Al willen we dat wel het liefst.
Het is een fase
Ik ga heel eerlijk zijn, ik heb geen rebelse fase gehad in mijn pubertijd. Wel was ik emotioneel erg onstabiel en zat ik vast in een compleet verkeerde omgeving. Door bepaalde omstandigheden op school voelde ik me ook genoodzaakt om alles in mijn eentje te doen. Dan is het wel erg fijn als je ouders hebt die dit zien en die je opvangen.
Volgens mij is het belangrijkste en het beste wat je kan doen in de pubertijd, gewoon houden van je kind. En zie het ook als een fase, want dat is het, niets meer en niets minder. Al kan die fase soms best lastig zijn en lang duren. In de tussen tijd kun je mogelijk herkenning vinden in de blogs van onze ervaringsdeskundige mama’s op Mamazijn. Zo schreef Miryam dit blog over een bezoekje aan de mentor van haar puber dochter. Ook zou je boeken kunnen lezen met daarin tips over hoe om te gaan met pubers. Dit kan jou als ouder ook herkenning en erkenning geven.
Liefs, M
Dit artikel bevat affiliate links. Wanneer jij via deze link een product koopt, dan krijgen wij daar een percentage van mee. Hier merk jij als koper niets van, maar je helpt ons er wel mee.
