door Mamazijn | aug 25, 2017 | Opvoeding
Uit cijfers van CoMensha blijkt dat er per jaar ongeveer 200 tot 300 meisjes slachtoffer worden van loverboys. Waarschijnlijk ligt dit aantal nog hoger, maar zijn die meisjes niet in beeld bij politie en/of jeugdinstanties. Om aandacht te vragen voor de gevaren van loverboys, maakte agent Dwight een rapnummer met bijbehorende clip. Hiermee wil de Utrechtse politieman bewustzijn creëren bij ouders, meisjes, familieleden en scholen. Dit alles om te voorkomen, dat meiden in de handen van een loverboy vallen.
[aesop_video align=”center” src=”youtube” id=”qGEgLUsiQu0″ disable_for_mobile=”on” loop=”on” autoplay=”on” controls=”on” viewstart=”on” viewend=”on” revealfx=”off” overlay_revealfx=”off”]
Agent Dwight
Dwight van van de Vijver is al meer dan 14 jaar in dienst bij de politie. Als wijkagent in de Utrechtse buurt Kanaleneiland, zag hij regelmatig zaken die hem niet loslieten. Zo ook een lege kelderbox met op de grond een vieze matras, met daarop lege condoom verpakkingen. In die kelderbox moest een jong meisje werken voor haar loverboy. Of de keer dat hij twee jonge meiden van 19 jaar uit het loverboy circuit wilde halen, maar geen enkele hulporganisatie onderdak en/of hulp aan die meiden kon of wou bieden. De enige plek voor die meiden was de daklozenopvang. Niet bepaald een veilige haven. Om aandacht te krijgen voor dit probleem besloot Dwight een nummer te maken. Voor agent Dwight is dit niet de eerste keer dat hij al rappend een maatschappelijk probleem onder de aandacht brengt. In 2016 werd de Utrechtse wijkagent in een klap bekend met zijn nummer Samen tegen etnisch profileren.
Wat zijn loverboys
Loverboys zijn mannen/jongens die proberen meisjes de prostitutie in te lokken. Dit doen zij door ervoor te zorgen dat het meisje verliefd op hen wordt. Een loverboy overlaad het meisje met cadeautjes, aandacht en liefde. Op die manier wil hij laten zien dat hij van haar houdt en wil hij haar vertrouwen winnen. Net zo lang, tot het meisje afhankelijk van hem is en alles voor hem zou willen doen. Vaak wordt een meisje een schuldgevoel aangepraat, waardoor ze eerder in zal gaan op de eisen van de loverboy. Ook wordt het meisje vaak geïsoleerd van haar familie, vrienden en andere belangrijke personen. Op die manier is ze makkelijker te manipuleren. De loverboy zal proberen om het meisje zover te krijgen dat ze seks heeft met zijn vrienden en onbekende mannen tegen betaling om uiteindelijke in de (illegale) prostitutie te belanden.
Hoe herken je een loverboy?
Loverboys zoeken vaak naar meisjes in uitgaansgelegenheden, op schoolpleinen en op het internet. Wanneer een meisje (kind) via internet benaderd wordt, met de intenties om tot seksueel contact te komen, spreken we van grooming. Een loverboy ziet er vaak goed uit. Hij weet zich goed te kleden en heeft vaak een mooie scooter of auto, waarmee hij indruk wil maken om het meisje. Loverboys hebben vaak veel (contant)geld en dure spullen. Ook geven zij vaak dure cadeaus aan een meisje. Hoewel iedere loverboy zijn eigen tactiek heeft, zien we vaak dat ze allemaal een vlotte babbel hebben. Ze weten snel het vertrouwen van een meisje te winnen door een luisterend oor te bieden. Zelf is de jongen vaak erg vaag over zijn eigen leven. Ook verteld hij vaak leugens. Veel loverboys proberen te stoken in de relaties die het meisje heeft met haar ouders, vrienden en andere belangrijke personen. Een loverboy spreekt vaak heel lovend over het meisje en geeft haar veel complimenten. Dit gedrag veranderd op den duur in denigrerend gedrag, waarbij de loverboy het meisje probeert een minderwaardig gevoel te geven. Veel loverboys vragen meisjes dingen te doen zoals leningen aangaan, telefoon abonnementen op eigen naam af te sluiten etc.
Signalen van een slachtoffer
Het is erg moeilijk om een slachtoffer van een loverboy te herkennen. Dit omdat het meisje er zeer waarschijnlijk niet open over zal spreken. Het slachtoffer leidt vaak een dubbelleven en kan dezelfde symptomen vertonen die we ook toekennen aan puberaal gedrag. De site stoploverboys.nu heeft een lijst samengesteld met mogelijke signalen. Signalen van een meisje die slachtoffer is geworden van een loverboy, kunnen zijn;
- Plotselinge (extreme) verandering van het uiterlijk
- Sporen van geweld
- Beïnvloedbaar
- Depressief
- Liegen en bedriegen
- Schoolverzuim
- Isoleert zich
- Meerdere telefoons
- Etc.
Je kind in handen van een loverboy?
Wanneer je kind in handen is van een loverboy dan is dit een enorme shock voor de hele familie. Naast de shock heeft het vaak ook een grote impact op de familie, zowel emotioneel als financieel. Wanneer jouw dochter minderjarig is en voor haar loverboy schulden maakt en/of telefoonabonnementen afsluit, dan ben jij als ouder verantwoordelijk voor die schuld. Het kan zijn dat je als ouder hierdoor grote financiële problemen krijgt. De psychologische problemen zijn vaak ook van grote aard. We zien vaak dat het totale gezin ontwricht en dat er vaak sprake is van angst en een posttraumatische stress stoornis bij meerdere familieleden. Toch is het belangrijk voor je dochter, om er in deze periode voor haar te zijn. Of ze nu in de beginfase is met het contact met een loverboy of dat ze vast zit in zijn web en in de prostitutie is beland, zorg dat de deur altijd voor haar openstaat. Schakel hulp in van professionals. Dit kan politie zijn en/of een jeugdzorg instantie. Natuurlijk kun je ook altijd contact opnemen met de school van jouw dochter.
Wil je contact maken met je kind wanneer er vermoedens zijn van een loverboy neem dan de volgende punten in acht;
- Maak geen verwijten naar je dochter
- Houdt rekening met wisselende gevoelens, beslissingen en uitingen van emoties
- Kraak de loverboy nooit af
- Toon respect, ook al keur je af wat ze heeft gedaan
- Toon geduld en geef je dochter de ruimte
- Beloof niets dat je niet waar kan maken
- Accepteer wanneer ze niet wil praten
- Probeer dichtbij te blijven en nabijheid te bieden
- Laat je niet afschrikken door leugen en manipulatief gedrag
Lovergirls
In dit artikel spreken we van loverboys, maar ook heel vaak zijn het meisjes die andere meisjes de prostitutie inpraten. Deze meisjes noemen we lovergirls. Zij gebruiken dezelfde tactieken als de loverboys, maar in plaats van verliefdheid gebruiken zij vriendschap. Veel lovergirls zijn zelf ook in handen van een loverboy
Praktische tips
- Heb je een vermoeden dat je dochter in handen is van een loverboy? Neem contact op met politie, school en/of hulpverleners
- Kraak de loverboy niet af in het bijzijn van je dochter. Zij zal het altijd voor hem opnemen
- Houdt de deur open voor je kind, toon liefde en benoem dat je haar vertrouwd. De loverboy zal er alles aan doen om de relatie tussen jou en je kind kapot te maken
- Besteed in de opvoeding van je kind aandacht aan seksuele opvoeding. Kinderen die van jongs af aan al leren wat seksualiteit is en dat zij daarin grenzen kunnen aangeven, zijn minder vatbaar voor de invloed van een loverboy. Wil je hierover mee lezen? Lees dan eens dit artikel op Mamazijn.nl
- Verdiep je in het onderwerp loverboys
Mocht je na het lezen van dit artikel vragen hebben, dan staan onze pedagogen voor je klaar. Je kunt eventuele vragen en/of opmerkingen mailen naar info@mamazijn.nl. Ook hebben we een aantal handige sites voor je verzameld met betrekking tot het onderwerp loverboys.
www.politie.nl
www.stoploverboys.nu
www.slachtofferhulp.nl
door Mamazijn | aug 7, 2017 | Opvoeding
Seks en seksuele voorlichting zijn begrippen waar niet iedereen even makkelijk mee omgaat of over kan praten. Toch is seksuele voorlichting in de opvoeding van je kind, heel belangrijk. En je kan er niet vroeg genoeg mee beginnen. Al vanaf de baby/peutertijd kun je aandacht besteden aan seksuele opvoeding. Denk bijvoorbeeld aan het benoemen van lichaamsdelen en geslachtsorganen. Maar seksuele opvoeding gaat ook een stapje verder. Wij besloten er samen met onze pedagoge dieper op in te gaan, nadat wij afgelopen week onderstaande vraag van een bezorgde mama kregen.
Joshua is nu ruim 2 jaar. En al sinds dat hij 1,5 jaar oud is zit hij, zodra hij de kans krijgt, aan zijn plasser te voelen. In eerste instantie vond ik het nog grappig, maar nu begin ik mij zorgen te maken over zijn gedrag. Wij zijn bezig om Joshua zindelijk te maken. Hierom draagt hij vaak luierbroekjes. En met het warme weer, loopt hij vaak ook naakt door huis. Josh is dan veel bezig met zijn plasser. Hij voelt er telkens aan en wrijft er over heen. Ook heb ik ook al een paar keer gezien dat hij zich mastrubeert met zijn knuffeltjes. Hij rijdt er als het ware tegenaan. Ik vindt dit niet kunnen. Is dit wel normaal?
Peuters die mastruberen
Het antwoord op de vraag die de moeder van Joshua heeft, is ja.. het is normaal.
Jongetjes kunnen al vanaf dat ze baby zijn (zelfs al in de baarmoeder) een erectie krijgen. Ook kunnen ze klaarkomen, wanneer ze mastruberen (dit geld overigens ook voor meisjes). Het grote verschil is echter dat peuters nog niet doelbewust mastruberen. Een kind komt er per toeval achter dat het lekker voelt, wanneer iets tegen hun geslachtsdeel aan wrijft. Voor hen is het niet seksueels. Het is puur een fysieke reactie op iets wat prettig voelt. Als ouder is het dan ook belangrijk om dit niet als een seksueel iets te zien, maar als een ontdekkingstocht van je kind. Natuurlijk is het wel belangrijk om normen en waarden bij te brengen. In het voorbeeld van Joshua zou hem geleerd kunnen worden, dat hij best met zijn knuffels mag ‘knuffelen’, maar dan op zijn kamer.
Wanneer beginnen met seksuele opvoeding?
Het is soms lastig voor ouders om te praten over seks en seksualiteit. Vaak wordt er dan ook gedacht om ‘het gesprek’ te hebben wanneer je kind puber is. Toch is het voor de seksuele ontwikkeling van je kind belangrijk, om zo vroeg mogelijk te starten met seksuele opvoeding. Zo kun je hiermee al beginnen als je kind nog een peuter is. Denk bijvoorbeeld aan het leren van de verschillende lichaamsdelen. Hoe leer jij je kind dat zijn/haar geslachtsorganen heten? Spreek je van piemel en vagina? Of geef je het een andere naam, waar jij je prettig bij voelt? Welke benaming je het ook geeft, het gaat er bij seksuele opvoeding om dat jij je prettig voelt bij hetgeen je bespreekt met je kind. De manier waarop jij als ouder omgaat met seksualiteit, bloot zijn etc. heeft effect op de (seksuele) ontwikkeling van je kind. Ben jij er normaal onder, dan zal je kind het ook normaal vinden.
Seksuele opvoeding bij peuters
Je zult merken dat jouw peuter steeds meer gaat ontdekken en wil weten. Zo ook over zijn lichaam en over het lichaam van de andere sekse. Seksuoloog Goedele Liekens raadt ouders aan om luchtige gesprekjes te houden met hun peuters, over verliefdheid etc. Als je kind vragen heeft, ga dan goed na wat hij precies vraagt en geef korte antwoorden. Op de vraag waar komen baby’s vandaan kun je een mooi verhaal bedenken over de ooievaar, maar je kan ook benoemen dat een baby uit een eitje en zaadje groeit. Liekens zegt dat het met name bij peuters belangrijk is om een veilige omgeving te creëren waarin zij kunnen praten over seksualiteit, liefde en genegenheid. Straf de drang naar ontdekken en vragen, van je kind niet af. Doe je dit wel, dan leer jij je kind dat seksualiteit iets is dat niet mag of hoort. Dit kan later voor problemen zorgen, wanneer je kind in de puberteit zit of volwassen is.
Seksuele opvoeding bij kleuters
Waar je peuter het eigenlijk nog heel interessant vond om zijn eigen lichaam en dat van anderen te ontdekken, zul je merken dat jouw kleuter dit steeds minder openlijk zal doen. Je kind gaat steeds meer ontdekken dat geslachtsdelen en seksualiteit iets is, waar een taboe op hangt. Toch blijft de interesse! In de kleuterfase (maar ook de basisschoolleeftijd) gaan kinderen vaak met elkaar experimenteren. Zo is samen doktertje spelen reuze interessant. Ook kan het voorkomen dat je kind thuis komt met het verhaal dat een vriendje/vriendinnetje met zijn/haar hand in de broek van jouw kind heeft gezeten. Als ouder kun je schrikken van deze verhalen. Maak het alleen niet te groot. Voor de kinderen is het vaak een onschuldig iets. Zij hebben nog niet die seksuele gedachten, zoals volwassen dat hebben. Wel is het van belang dat jij je kind leert wat wel en niet wenselijk is. Zo moet je kind leren aan te geven wat hij/zij wel of niet prettig vindt. Ook zal je kind steeds meer en meer vragen gaan stellen die te maken hebben met seksualiteit. Waar komen kinderen vandaan? Krijg ik daar ook haar? Wat doe je met een piemel? Kan ik ook met papa trouwen? Waarom is oom Ronnie getrouwd met oom Hans? etc. Geef ruimte en aandacht aan die vragen.
Seksuele opvoeding bij basisschool kinderen
Wanneer je kind acht jaar is moet het de basisinformatie weten over seks en seksualiteit, stelt pedagoog Channah Zwiep. Na deze leeftijd wordt het voor kinderen vaak gênant om over deze onderwerpen te praten met hun ouders. Belangrijk is dan ook om ‘het gesprek’ over seks, kinderen krijgen, menstruatie etc. te hebben voordat je kind acht is. Een ideale leeftijd om te beginnen over seks en kinderen krijgen is vier jaar. Praten over de seksuele opwinding komt vaak pas later. Dit wordt vaak ook alleen maar met leeftijdsgenoten besproken. Maar de basisinformatie over liefde, verliefdheid, zoenen, knuffelen etc dat moet een kind leren van de ouders. Dit door er technisch over te praten, maar ook door het te zien (en nee natuurlijk moet jij je kind niet laten zien dat je seks hebt, maar wel de genegenheid tussen twee partners en/of vrienden in de vorm van knuffelen etc.) Wanneer een kind opgroeit in een gezin waar affectie naar elkaar toe normaal is, dan zal dat voor je kind later in de volwassenheid ook een normaal iets zijn.
Seksuele opvoeding bij pubers en jongvolwassenen
Bespreek voor je kind in de puberteit komt, wat hem/haar allemaal te wachten staat. Benoem het krijgen van schaam-, borst- en okselhaar. Benoem menstruatie en borstgroei. Wanneer je kind weet dat dit normaal is, zal het voor hem/haar ook makkelijker zijn om het te accepteren en blij te zijn met de verandering. Pubers zijn vaak al onzeker over hun lichaam en identiteit. Als ouder kun je dit deels weghalen, door zaken te normaliseren.
Preventieve seksuele voorlichting
Waar jij als ouder toen je kind nog jong was, vooral bezig was met seksuele opvoeding door het benoemen van alles wat het om zich heen zag en voelde. Ga je vanaf dat je kind elf jaar is bezig met preventieve seksuele voorlichting. Je gaat je kind voorbereiden op zijn/haar eigen seksuele ervaringen. Leer je kind om te bedenken wat hij/zij wel en niet wil. Wat is normaal en wat niet. Zo voorkom je dat je kind bijvoorbeeld gaat denken dat de seks zoals het te zien is in veel pornofilms normaal is. Leer je kind dat het nee mag zeggen, maar ook dat het iets wel leuk of lekker mag vinden. Je zult merken, dat wanneer jij als ouder in de opvoeding van je kind over bent over seks en seksualiteit. Dat het in de puberteit voor jou en je kind makkelijker is om over deze onderwerpen en gevoelens te praten.
Seksuele voorlichting op school
Dat seksuele ontwikkeling van kinderen belangrijk is, blijkt ook uit het feit dat sinds 2012 seksuele voorlichting op scholen verplicht is geworden. Iedere basis- en middelbare school moet hier aandacht aan besteden. Wel is iedere school vrij om zelf de invulling van de seksuele voorlichting te bepalen. Uit onderzoek blijkt dan ook dat veel scholen te weinig aandacht aan dit onderwerp besteden. Er heerst nog teveel een taboe op dit onderwerp. Als ouder kun je er dan ook niet vanuit gaan, dat je kind op school leert hoe hij/zij om moet gaan met alles wat bij seks en seksualiteit komt kijken.
Hulpmiddelen bij seksuele opvoeding
Natuurlijk begrijpen wij dat praten over seks en alles wat daar bij komt kijken, niet voor iedereen even makkelijk is. Soms wil het helpen, om gebruik te maken van hulpmiddelen. Zo zijn er diverse boeken te verkrijgen die te maken hebben met seksuele opvoeding. Voor alle leeftijden zijn er verschillende (doe)boeken. Wij verzamelden een aantal leuke en handige boeken voor je.
Boeken voor kinderen;
0 – 6 jaar Ik vind jou lief, Sanderijn van der Doef
4 – 6 jaar Allereerste infoboek – seksuele opvoeding, Isabelle Fougere
6 – 12 jaar Ben jij ook op mij?, Sanderijn van der Doef
10 + Het puberboek, Sanderijn van der Doef
8 + Seks enzo, Robbie H. Harris
Boeken voor ouders;
Vrij(be)wijs, Bram Bakker
Doktertje spelen en zo, Channah Zwiep
Kleine mensen, grote gevoelens, Sanderijn van der Doef
Help mijn kind denkt aan seks!, Goedele Liekens
Conclusie en tips
De belangrijkste conclusie is dat jij als ouder een belangrijke rol hebt in de seksuele ontwikkeling van je kind. Hoe meer jij het normaliseert, hoe meer jouw kind zelf zijn eigen seksualiteit zal kunnen ontwikkelen. Niet alles hoeft normaal te zijn of te worden geaccepteerd, maar het moet bespreekbaar zijn. Zo leert je kind zijn/haar grenzen kennen en bepaald hij/zij zelf wat fijn is en wat hij/zij wel of niet wil.
Tips;
- Je kunt niet vroeg genoeg beginnen. Praat vanaf jongs af aan (geschikt voor de leeftijd van je kind) over seksualiteit, liefde, genegenheid etc.
- Zorg dat jij jezelf gemakkelijk voelt. Bedenk voor jezelf hoe jij iets wilt noemen en/of wilt omschrijven. In hoeverre wil je dingen van jezelf bespreken? Je kind voelt het wanneer jij je ongemakkelijk voelt. Dit kan hem/haar het gevoel geven dat het iets is wat niet hoort, niet mag of waar een taboe op rust.
- Grijp spontane aanleidingen aan om te praten over seks. Bijvoorbeeld twee koeien die paren in de wei. Dit maakt het spontaan en luchtig.
- Bespreek grenzen en regels. Leer je kind om nee te zeggen.
- Bespreek hoe seks wordt neergezet in de media, videoclips, pornofilms etc. Bespreek ook hoe het in ‘het echt’ kan gaan.
- Maak eventueel gebruik van boeken en spelmateriaal om seksualiteit bespreekbaar te maken.
Heb jij na het lezen van dit artikel nog vragen of opmerkingen? Laat dan een reactie achter of mail ons op info@mamazijn.nl
Bronnen:
Delfos, M.F. (2002). Ontwikkeling in vogelvlucht. De ontwikkeling van kinderen en adolescenten. Lisse: Swets en Zeitlinger.
Doef, van der, S. (2004). Kinderen en seksualiteit, de seksuele opvoeding van kinderen van 0-17 jaar, Utrecht/ Antwerpen, Kosmos-Z&K
Kohstamm, R. (2002, herziene editie). Kleine ontwikkelingspsychologie. Deel 1: Het Jonge Kind. Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
Liekens, G. (2016). Help mijn kind denkt aan seks! Horizon
Zwiep, C. (2010). Wat is wijsheid?, Uitgeverij SWP
door Mamazijn | aug 5, 2017 | Opvoeding
Iedere ouder heeft haar of zijn eigen manier van opvoeden. Ze is de één heel toegeeflijk, zit de ander meer op de regels en weer een andere ouder betrekt haar kind het liefst bij iedere beslissing die genomen moet worden. De manier van opvoeden die je als opvoeder hebt, noemen we een opvoedstijl. Naast de opvoedstijl die je als ouder hebt, zijn er ook nog diverse opvoed methoden. In dit artikel gaan wij, samen met onze pedagoog, dieper in op de verschillende opvoedstijlen die er zijn en wat die manier van opvoeden voor een kind betekent.
Opvoedstijlen en oudertypes
Als er gesproken wordt over opvoedstijlen, dan zijn er voornamelijk twee typeringen in de wetenschap die genoemd worden. Zo heb je de vier opvoedstijlen van Baumrind en de vier oudertypes van Gottman. Beiden hebben veel overeenkomsten met elkaar. Zo spreekt Baumrind van een autoritaire, autoritatieve, permissieve en verwaarlozende opvoedstijl. Dit komt overeen met de afkeurende, emotioneel coachende, laissez-faire en niet-ontvankelijke oudertypes van Gottman. Wij gaan in dit artikel in op de vier opvoedstijlen van Baumrind
Er zijn geen goede of foute opvoedstijlen
Voorop staat dat er geen goed of fout is, als het gaat op de verschillende opvoedstijlen. Als ouder heb je een eigen manier, die bij jou en je kind past. Waarschijnlijk heb je ook niet één vaste opvoedstijl, maar gebruik je vaak meerdere stijlen. Dit omdat het vaak afhankelijk is van hoe jij je voelt, de cultuur waarin je leeft, de andere opvoeders etc. Op dagen dat je moe bent reageer je waarschijnlijk heel anders op je kind, dan op de dagen dat jij je relaxt en blij voelt. Wel blijkt dat de ene opvoedstijl beter werkt, dan de ander. Maar ook daarbij geldt weer, dat het afhankelijk is van veel factoren zoals; de situatie, temperament van je kindm, je eigen opvoeding en karakter en de omgeving.
Vier opvoedstijlen van Baumrind
Ontwikkelingspsychologe Diane Baumrind (1971) heeft na jarenlange studie vier verschillende opvoedstijlen ontdekt. De verdeling van Baumrind bestaat uit de autoritaire, autoritatieve, permissieve en verwaarlozende opvoedstijl. Er is bij de verschillende stijlen gekeken naar de mate van betrokkenheid en de mate van controle die de ouder uitvoert. Dit is een schema weer gegeven. Zo tonen de opvoedingsstijlen autoritair en verwaarlozend weinig betrokkenheid bij het kind, maar wel veel controle/sturing. Bij de stijlen autoritief en permissief is de betrokkenheid hoog, maar de controle/sturing richting het kind minder.
Autoritaire opvoedstijl
Kenmerkend voor deze opvoedstijl is dat ouders veel waarde hechten aan duidelijke en strenge regels. Er is weinig tot geen ruimte voor discussie. Een autoritaire ouder verwacht dat een kind (volledig) gehoorzaamd. Gebeurd dit niet, dan volgt er straf. Hierbij wordt weinig rekening gehouden met de gevoelens en behoeften van het kind. “Omdat ik het zeg” , “Ik ben hier de baas” , “Omdat het zo is” zijn veelgehoorde uitspraken van ouders die een autoritaire opvoedstijl hanteren.
Mogelijke uitwerkingen op het kind
- In sommige situaties kan een kind (tijdelijk) baat hebben bij het hanteren van deze opvoedstijl. Het geeft een kind namelijk duidelijkheid en structuur. Dit kan zorgen voor een gevoel van rust, duidelijkheid en structuur. Dit omdat het kind weet wat ouders van hem/haar verwachten
- Kinderen hebben vaak minder zelfvertrouwen en moeite met het verwerken van emoties. Dit omdat bij deze opvoedstijl communicatie (met name over gevoelens en beslissingen) achterwege blijft. Hierdoor wordt het kind niet geleerd om te praten en beslissen over emoties.
- Er kan strijd ontstaan tussen de ouders en het kind. Wanneer het kind wil ontsnappen aan de strenge regels, kan het losbandig en opstandig worden.
- Het kind kan leren dat gevoelens als verdriet, boosheid etc. verkeerd of on gepast zijn. Dit omdat er minder ruimte voor is, dan voor de regels.
Autoritatieve opvoedstijl
De autoritatieve opvoedstijl wordt vaak ook de democratische opvoeding genoemd. Ouders die deze opvoedstijl hanteren stellen regels en grenzen, maar er is ook oog voor de wensen en behoeften van hun kind. Kinderen krijgen keuzes en worden ook gestimuleerd om keuzes te maken. De regels die er zijn worden consequent nageleefd en er kunnen ook straffen volgen. Het verschil met de autoritaire opvoedstijl, is dat ouders met een autoritatieve stijl uitleg geven aan het kind. Ze bespreken keuzes, emoties en er is ruimte voor discussie.
Mogelijke uitwerkingen op het kind
- Er is bij het kind vaak sprake van zelfvertrouwen en zelfstandigheid.
- Uit onderzoek is gebleken dat kinderen die opgroeien met de democratische opvoedstijl, minder vaak gedragsproblemen vertonen.
- Kinderen kunnen te vrij en te mondig worden. Accepteren niet een antwoord, omdat er eerst goede argumenten bij moeten zijn. Begrenzen is dan een uitdaging.
- Kinderen moeten leren dat de mening van hen en hun ouders niet altijd overeenkomen.
Het kind zal goede argumenten/uitleg willen horen. Dit kost vaak veel tijd en geduld van de opvoeder.
Permissieve opvoedstijl
Ouders met een permissieve (toegeeflijke) opvoedstijl hebben veel aandacht voor de behoeften, wensen en gevoelens van hun kind. Echter zijn er weinig tot geen regels, consequenties en verwachtingen. Confrontaties worden vaak uit de weg gegaan. Werd er eerst nee gezegd, wordt er daarna vaak een ja gegeven. Het kind krijgt bijna altijd zijn/haar zin. De ouder lijkt meer een vriend, dan een opvoeder.
Mogelijke uitwerkingen op het kind
- Vaak komt voor dat kinderen die opgroeien met deze opvoedstijl, verwend zijn. Ze zijn geen tegenspraak en regels gewend.
Kinderen zijn vaker impulsief en agressief. Dit omdat ze niet leren om te gaan met emoties.
- Er is een grote gelijkwaardigheid tussen ouders en kind. Dit kan zorgen voor een gezellige, ontspannen sfeer. Er zullen weinig conflicten zijn.
- Kinderen hebben vaak weinig discipline.
- Ook kunnen er moeilijkheden ontstaan op het sociale vlak, dit omdat het kind niet heeft geleerd om bijvoorbeeld iets netjes te vragen of aardig te doen als het zijn zin niet krijgt.
- Er is gebleken dat kinderen met permissieve ouders, later wanneer ze volwassen zijn, vaker en ernstigere drankproblemen hebben.
Verwaarlozende opvoedstijl
Kenmerkend aan de verwaarlozende opvoedstijl is dat ouders min of meer hun kind aan zijn lot overlaten. Zo stelt de ouder weinig tot geen eisen en is er ook weinig oog voor de gevoelens en emoties van het kind. Er wordt geen geborgenheid, steun, veiligheid en betrokkenheid vanuit ouder naar het kind getoont. Vaak is er alleen oog voor de basisbehoeften zoals; eten, drinken, dak boven het hoofd etc.
Mogelijke uitwerkingen op het kind
- Een laag zelfbeeld/zelfvertrouwen bij het kind. Vaak hebben kinderen het gevoel dat ze geen meerwaarde hebben in het leven (van hun ouders).
- Het kind leert niets over wat goed en kwaad is in het leven. De kans op foute dingen doen en foute mensen leren kennen is erg groot.
- Vaak is er sprake van hechtingsproblematieken bij kinderen die zijn opgegroeid door ouders met een verwaarlozende opvoedstijl.
- Het kind leert zichzelf hoe te overleven en wordt zelfstandig uit opstandigheid.
Leerachterstand, omdat er vanuit huis uit geen stimulans is.
Welke opvoedstijl heb jij?
Weet jij van jezelf welke opvoedstijl jij (vaak) hanteert? Wat maakt dat juist die stijl bij jou en je kind past? Wij zijn heel benieuwd naar jouw ervaringen. Je mag ze altijd delen in reactie op dit artikel. Of maak je eigen blog aan op Mamazijn.nl en deel jouw ervaringen en opvoedstijl. Ben je na het lezen van dit artikel benieuwd welke opvoedstijl jij hanteert? Doe dan eens deze test van Psychologie Magazine. Mocht je vragen en/of opmerkingen hebben naar aanleiding van dit artikel? Mail dan naar info@mamazijn.nl
Bronnen
- Early childhood encyclopedia, www.child-encyclopedia.com
- Hart voor je kind. De 5 stappen naar de emotionele intelligentie van je kind. Gottman, J. en Declaire, J. (1998) Utrecht/Antwerpen: Kosmos-Z&K Uitgevers
- Opvoeden, geniet ervan! De meest gestelde vragen aan de opvoeddesk van baby tot en met puber. Emmeliek Boost (2006) Uitgeverij Lifetime (Kosmos Z&K), Utrecht.
- Opvoedingscanon van René Diekstra en Malou van Hintum (red.) Uitgeverij Bert Bakker, 2010
- Pedagoge Miriam Kemerink
door Mamazijn | jun 25, 2017 | Opvoeding
Wij ontvingen een bericht van Nadja. Volgens ons zit zij met een dilemma dat herkenbaar is voor veel mama’s, want hoe ga je een kind leren opruimen? Wij schakelde onze pedagoog Miriam in, om antwoord te krijgen op de vraag van Nadja. Hopelijk heb jij er ook wat aan!
Wij wonen in een klein huisje. Opzich groot genoeg voor mij en mijn kleine prinses. Ons huis heeft een woonkamer, keuken, twee slaapkamers, een badkamer en een tuin. Ideaal zou je denken. Dacht ik ook! Tot het speelgoed van de kleine prinses intrek nam in mijn huis… Alsof we een totaal nieuw interieur hebben, alleen niet bepaald mijn smaak: op elke cm van de vloer, kasten en tafels ligt iets. Nu lijkt mijn huisje een onopgeruimd, uitpuilende speelgoedkamer waar mijn dochter en haar speelgoed de baas zijn. Sovea maakt rommel, maar ruimt zelf nog niets op. Kan ik mijn kind leren opruimen? Hoe pak ik dat aan? Ik zie door het speelgoed de oplossing niet meer. Nadja, moeder van Sovea (3 jaar)
Kinderen kunnen opruimen
Waarschijnlijk kan iedere ouder zich herkennen in bovenstaande situatie. Een huis vol speelgoed en een kind dat niets opruimt. Van de blokken, gaan ze verder met klei en van de klei naar de duplo. Het eindresultaat is een ontploft huis en jij die aan het einde van de dag alles weer opruimt. Ouders denken regelmatig dat kinderen niet kunnen opruimen, maar niets is minder waar. Al van jongs af aan kun je kinderen, spelenderwijs, leren opruimen. Weten hoe? Lees dan snel verder.
Opruimen kun je leren
Kinderen die vanaf jonge leeftijd hebben geleerd om op te ruimen, profiteren daarvan wanneer ze volwassen zijn. Ze hebben vaker orde in hun leven en voelen zich zelfverzekerder. Al vanaf dat je kind twee jaar is kan hij leren opruimen. Maak er een gewoonte van om elke keer na het spelen op te ruimen. Het moment waarop je gaat opruimen is van belang. Is je kind nog niet uitgespeeld, dan zal hij waarschijnlijk in een dramatische huilbui belanden. Wacht je te lang met opruimen, als je kind is uitgespeeld, dan zal hij het opruimen niet begrijpen. Ook dan volgt waarschijnlijk een oorverdovend huilconcert.
Jouw verwachting vs. de realiteit
Merk je dat je vaak gefrustreerd bent als het gaat om het wel of niet opruimen van je kind, sta dan eens stil bij jouw verwachtingen. Wanneer je als ouder teveel van jezelf of je kind verwacht, dan kan dat frustraties opleveren. Verwacht je van jezelf dat je huis er altijd opgeruimd en netjes uitziet, maar je kind maakt er een rommel van? Dan is de kans groot dat je bozer reageert op je kind wanneer hij niet opruimt. Is dat erg? Nee niet direct, maar het kan helpen om te kijken na je eigen verwachtingen. Wie weet kom je er wel achter dat je verwachtingen bijgesteld kunnen worden en dat het dan ook goed is. Leren opruimen gaat in kleine stapjes. Verwacht niet dat je kind direct het hele huis opruimt, maar een paar blokken in de doos doen kan ook al een hele overwinning zijn.
Vijf tips om je kind te leren opruimen
1. Maak er een spelletje van
Kinderen, van welke leeftijd dan ook, houden van spelen. Wanneer je een spelletje maakt van het opruimen, kunnen ze ineens staan te popelen om je te helpen. Je kunt allerlei variaties bedenken; wie heeft als eerst alle auto’s in de bak gelegd, wie kan alle rode/blauw/gele/ spullen vinden, wie kan als eerst vijf blokken in de doos gooien. Op deze manier oefent je kind ook nog met kleuren, getallen en zijn motoriek.
2. Maak het opruimen niet te moeilijk
Zoals eerder in dit artikel genoemd is, leren opruimen zit hem in de kleine dingen. Maak het dus niet te moeilijk. Wanneer je na het eten de tafel afruimt, laat je kind dan ook iets naar de keuken dragen. En de kleren die aan het einde van de dag uitgetrokken worden, door je kind zelf in de wasmand laten leggen. Zo went je kind zich aan om zelf telkens kleine dingen op te ruimen.
3. Geef complimenten
Heeft je kind iets goeds gedaan, geef hem daar dan een compliment voor. Zo leert hij dat goed gedrag positief bekrachtigd wordt. Dit geeft hem een goed gevoel en je zult zien dat je kind sneller geneigd is om weer iets te doen waarvoor hij beloond wordt. De nadruk leggen op gedrag wat je niet wilt zien, heeft een averechts effect. De situatie wordt negatief en probeer dat te voorkomen.
4. Maak je huis opruimvriendelijk
Wanneer jij je kind wil leren om zelf alles op te ruimen, geef hem dan ook die mogelijkheid. Zorg ervoor dat er dozen, kapstokken, wasmanden zijn waar je kind bij kan. Of zorg dat een een leuke speelgoedkist is, waar je kind zijn eigen speelgoed in kan bewaren. Op die manier wordt het voor hem ook toegankelijker om te gaan opruimen. Zorg er ook voor dat alles een vaste plek heeft. Op die manier kan je kind beter onthouden waar hij wat moet neerleggen. De jas aan de kapstok en niet op de stoel. De auto’s in de gele kist onderin de kast.
5. Geef het goede voorbeeld
Kinderen leren door te imiteren. Zien ze jou opruimen, dan zullen ze je waarschijnlijk na willen doen. Wacht dus niet met opruimen, poetsen, wassen etc. tot je kind op bed ligt, maar betrek hem bij je werkzaamheden. Jij een poetsdoek in de hand, je kind ook een poetsdoek in de hand. Je kunt veel leuke spullen kopen om de poetservaring van je kind nog leuker te maken, zoals deze kinderstofzuiger van Miele. Of deze zeer uitgebreide schoonmaaktrolley. Ben jijzelf ook niet zo’n opruimer? Maryke deelt op haar blog tips hoe je de rommel in je huis kunt aanpakken!
Volg de tips van onze pedagoog, heb geduld en blijf standvastig. Dan zul je zien dat ook jouw kind kan opruimen. Dat scheelt jou aardig wat stress in de avond, wanneer de kinderen op bed liggen. Vergeet ook niet de humor in te zien van samen schoonmaken en opruimen. Kijk maar eens naar het plezier dat mama Nadine met haar dochter heeft, tijdens het opruimen!
[aesop_video width=”50%” align=”center” src=”self” caption=”Handig zo’n klein hulpje” hosted=”https://mamazijn.nl/wp-content/uploads/2017/06/Klein-hulpje-in-huis.mp4″ disable_for_mobile=”off” loop=”on” autoplay=”on” controls=”on” viewstart=”on” viewend=”on” revealfx=”off”]
Heb jij ook een vraag voor onze professionals? Laat het ons weten en wie weet wordt jouw vraag behandeld in een kennisartikel op Mamazijn.
Dit artikel bevat affiliate links. Klikken en kopen a.d.h.v. deze links kost jouw niets extra’s.
Facebook Instagram
door Mamazijn | mei 28, 2017 | Opvoeding
Hoe vaak zeg jij wel niet tegen je kinderen “schiet op je moet je jas nog aantrekken, je haren kammen en we moeten nu weg naar school.” Of “Over tien minuten ga je naar bed, poets je tanden en trek je pyjama aan.” Vaak zorgen dit soort situaties voor stress in een gezin. Stress bij jou als mama, maar ook stress bij je kind. Want vaak wil een kind dit soort activiteiten zelf uitvoeren (een gevoel van zelfstandigheid), maar ontbreekt het aan tijd en neem jij als ouder het over of loop je te zeuren dat hij/zij moet opschieten. Met de Octopus watch zijn dit soort situaties verleden tijd. Dus vanaf nu hoef jij nooit meer je kind achter de vodden te zitten.
Besef van tijd ontwikkelen met behulp van de Octopus
De Octopus watch is ontworpen voor kinderen vanaf 3 jaar t/m ongeveer 8 jaar. En het is er voor bedoeld om kinderen gewoontes aan te leren en besef van tijd te laten ontwikkelen. Het gaat om gewoontes zoals het tandenpoetsen, avondeten, huisdieren verzorgen en bedtijd. Aan elke activiteit wordt ook een pictogram gekoppeld zodat kinderen snel in de gaten hebben wat precies de bedoeling is. Jongere kinderen krijgen alleen het pictogram te zien wanneer het tijd is voor een activiteit en leren dus door associaties, maar oudere kinderen zien naast het pictogram ook een digitale of analoge klok. Zo ontwikkelen kinderen besef van tijd.
Hoe werkt het?
De Octopus is eigenlijk een horloge, digitale planner en assistent voor kinderen en een alternatief voor een peperdure AppleWatch. Er wordt een activiteit aan een tijdstip gekoppeld en de Octopus watch geeft door middel van een trilfunctie een melding wanneer er de activiteit uitgevoerd moet worden. Je kind krijgt dan op het schermpje van de Octopus wacht een pictogram te zien behorende bij de activiteit. Bijvoorbeeld om 19.25 uur een pictogram voor tandenpoetsen en om 19.30 uur een pictogram voor slapen. Hierdoor krijgen kinderen op een leuke en nieuwe manier een stukje verantwoordelijkheid en zelfstandigheid mee.
Octopus watch app
Bij de smartwatch voor kinderen hoort ook een app (geschikt voor iOS en Android). Via BlueTooth worden de gegevens gesynchroniseerd van apparaat naar apparaat. Het geheugenkaartje wat in het horloge zelf zit bevat alle pictogrammen.
Door middel van deze app kan jij als ouder ook mee kijken met je kinderen. Je kunt in de gaten houden of de toegewezen taken zijn voldaan, ze kunnen herinneringen sturen wanneer dit nodig is of nieuwe activiteiten toevoegen.
Pedagogisch verantwoord
Bij het zien van de Octopus watch werden wij heel enthousiast, vooral omdat wij veel mogelijkheden zagen voor ouders, begeleiders en onderwijzers van kinderen met ADHD, ADD en/of Autisme. Wij hebben dan ook direct onze Mamazijn pedagoog om haar expertise gevraagd. Ook zij is van mening dat de Octopus een belangrijk onderdeel in de opvoeding van je kind kan zijn. Helemaal als het gaat om kinderen die duidelijkheid en structuur nodig hebben. Bij kinderen met autisme en/of ADHD werkt het vaak goed om de dag te structureren door gebruik te maken van pictogrammen. Wat in de praktijk nog wel eens nadelig werkt is dat ouders, begeleiders en/of verzorgers niet altijd accuraat met de tijd om gaan. In plaats van 19.25 uur, wordt er pas om 19.35 uur tanden gepoetst. Dit is soms niet te voorkomen, maar voor sommige kinderen is dit niet logisch. De Octopus watch zou dan een uitkomst zijn. Het geeft precies op tijd duidelijkheid en structuur. Ook kun je als ouder ervoor kiezen om de watch in te zetten als voorbereiding. Dus al voordat je kind een activiteit moet gaan uitvoeren, kan je diverse meldingen naar de Octopus van je kind laten sturen.
Zelfstandigheid vergroten
Ook benoemde onze pedagoog een ander voordeel. Veel kinderen in de leeftijd 3 t/m 8 jaar willen graag zijn zoals papa en mama. Dus ook een mooi stoer horloge, maar ook het stukje ‘zelluf willen doen’. Kinderen gaan opzoek naar zelfstandigheid en verantwoordelijkheid. De Octopus watch geeft je kind die mogelijheid. Het is niet mama die boos staat te kijken en zegt “je moet nu slapen”. Het is een tof horloge wat ze meldingen stuurt en ze helpt herinneren aan een taak en/of activiteit. Het ‘zelfstandig’ uitvoeren van die taak geeft je kind zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde.
[aesop_video align=”center” src=”youtube” id=”8YBUvlmZMqc” disable_for_mobile=”on” loop=”on” autoplay=”on” controls=”on” viewstart=”on” viewend=”on” revealfx=”off”]
Het oog wil ook wat
Om het nog aantrekkelijker te maken is het horloge in vier vrolijke kleuren te verkrijgen: roze, groen, blauw en zwart. Je kunt het horloge aanschaffen met daarbij een companion. Dit is een oplaadstation en nachtlampje in een. Wij vinden het er enorm leuk en schattig uitzien. Ook is de Octopus Watch een stuk goedkoper dan een ‘echte’ smartwatch. Hij verkrijgbaar vanaf 69 dollar.
Waar te bestellen?
Op dit moment is het horloge een prototype en nog niet officieel op de markt. Wel kan je het horloge pre-orderen via deze site. Als het goed is worden de eerste Octopus wacht exemplaren in juni verwacht. Eerlijk is eerlijk, wij kunnen niet wachten tot ze daadwerkelijk op de markt zijn. Wij zijn namelijk heel benieuwd hoe goed ze werken en hoe deze smartwatches kinderen met ADHD, ADD en Autisme gaan helpen.
Afbeeldingen: Octopus Watch by JOY en Fatherly.com
door Mamazijn | mei 23, 2017 | Opvoeding
Een belangrijke mijlpaal in de opvoeding van je kind is het moment waarop je kind gaat studeren. Maar wat moet je weten en waar moet je allemaal aan denken? Waar moet je rekening mee houden? Er komt naast de emotionele en trotse kant van deze gebeurtenis veel regelzaken bij kijken. Om jou als ouder een overzicht te geven, vindt je in dit artikel alles wat je moet weten als je kind gaat studeren. Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met een docent die jaren (als studiekeuze begeleider) heeft gewerkt binnen het middelbaar beroeps onderwijs.
Je kind gaat studeren
Na het voortgezet onderwijs gaat je kind een vervolg studie kiezen. Afhankelijk van welk niveau je kind heeft afgesloten op het voortgezet onderwijs, kan het kiezen uit een vervolg opleiding op MBO, HBO of universitair niveau. Wat ook een rol speelt bij de keuze voor het niveau, is de opleiding die je kind graag wil doen. Wil het bijvoorbeeld graag een timmerman worden, dan zal je kind zeer waarschijnlijk voor een opleiding kiezen op het MBO. Wil het chirurg worden, dan zal hij een studie moeten gaan doen op universitair niveau. Naast het niveau en de keuze voor de opleiding, speelt ook nog iets anders een rol. De manier waarop jouw kind leert, kan ook onderdeel zijn van de keuze die gemaakt gaat worden. Zo leert het ene kind sneller door te doen, terwijl de ander juist meer analytisch is. Hoe kinderen leren en jij dat kan stimuleren, kun je hier lezen.
Middelbaar beroeps onderwijs
MBO (middelbaar beroeps onderwijs) werkt met verschillende niveaus: niveau 1, 2, 3 en 4. Per niveau zijn er verschillende toelatingseisen. Op rijksoverheid.nl staat alles precies uitgelegd. Voor het gemak zetten wij ze hier samengevat op een rij.
Niveau 1 (entreeopleiding):
- De leerling voldoet niet aan de toelatingseisen voor niveau 2, 3 of 4
- De leerling moet op 1 augustus minimaal 16 zijn
Niveau 2 (basisberoepsopleiding):
- De leerling moet in bezit zijn van VMBO diploma
- De leerling moet kunnen aantonen dat hij/zij 3 jaar lang havo of vwo succesvol heeft doorlopen
Niveau 3 (vakopleiding) en niveau 4 (middenkaderopleiding):
- De leerling moet in bezit zijn van een VMBO diploma
- De leerling moet kunnen aantonen dat hij/zij 3 jaar lang havo of vwo succesvol heeft doorlopen
Niveau 4 (specialistenopleiding):
- De leerling moet in bezit zijn van een niveau 3 (vakopleiding) diploma
- De leerling moet kunnen aantonen dat hij/zij 4 jaar lang havo of vwo succesvol heeft doorlopen
- De leerling heeft een VMBO diploma (minimaal kader niveau).
Hoger beroeps onderwijs
Wanneer je kind gaat studeren op HBO niveau dan zijn de toelatingseisen vrij simpel. De leerling moet een havo, vwo of mbo niveau 4 diploma hebben. Zijn voorgaande eisen niet het geval, dan kun je kind wanneer het 21 is een toelatingstoets doen. Wanneer hij deze behaalt, dan kan je kind als nog toegelaten worden tot een studie op het HBO
In principe gaat het bij het HBO hetzelfde als op het MBO. Een keuze maken voor de opleiding en inschrijven. Twijfelt je kind nog tussen een aantal opleidingen, dan is een meeloopdag misschien een optie. Het woord spreekt voor zich, je loopt een dagje mee met een opleiding naar keuze. Zo kan er een duidelijk beeld worden gecreëerd.
Als de keuze is gemaakt is het belangrijk dat je kind zich snel inschrijft. Bij sommige hogescholen is het namelijk zo, dat je in de maand mei ingeschreven moet staan. Dit omdat er een loting op de studie is. Dit heeft te maken met het beperkt aantal plaatsen dat beschikbaar is binnen de betreffende opleiding.
Universitair onderwijs
Wanneer je kind gaat studeren op universitair niveau, dan moet het minimaal een VWO diploma hebben behaald. In sommige gevallen kan je kind ook worden toegelaten tot de universiteit na het behalen van de propedeuse op het HBO. Voor sommige studies op de universiteit gelden aanvullende eisen. Dit heeft dan vaak te maken met het vakkenpakket wat je kind wel of niet heeft gehad op het VWO.
Gaat je kind studeren aan de universiteit dat zal het de eerste drie jaar een bachelor opleiding volgen. Na die drie jaar zal er een master gekozen moeten worden. Dit is de daadwerkelijke richting waarin je kind afstudeert. Bijvoorbeeld drie jaar de opleiding bachelor psycholoog en in de masterfase wordt er gekozen voor klinische psychologie.
Numeres Fixus
Net als op het HBO geldt voor een aantal studies een numeres fixus. Dit houdt in dat er een loting op de studie zit. Voorheen werd de loting centraal gedaan en ging het vaak op basis van cijfers en het diploma. sinds het schooljaar 2017-2018 is dit veranderd. Scholen doen nu zelf de loting. Er zal dus meer naar de aanstaande student gekeken worden als persoon. Wat zijn de kwaliteiten, in plaats van wat zijn de cijfers.
Opleiding kiezen
Het kiezen van een opleiding is ook niet zomaar iets. Als je kind gaat studeren is het belangrijk dat hij/zij een opleiding kiest die goed bij hen past. Scholen ,zoals het ROC, organiseren elk jaar open dagen zodat kinderen genoeg informatie kunnen verzamelen om een keus te maken. Gelukkig wordt er op veel voorgezet onderwijs scholen veel aandacht geschonken aan de studiekeuze van je kind. Zo wordt er gekeken naar het niveau, maar voornamelijk naar de interesse die het kind heeft. Jij als ouder hebt hier ook een belangrijke rol in. Praat met je kind over wat hij graag zou willen doen. Maar ook wat hij zichzelf ziet doen wanneer hij 40, 50, maar ook 70 jaar oud is. Denk ook na over de kansen op de arbeidsmarkt! Neem ook eens een kijkje op startstuderen.nl. Daarop vindt je veel informatie die bruikbaar is bij de studiekeuze van je kind.
Is de keus gemaakt? Dan is het tijd om je aan te melden. Bij de meeste opleidingen wordt een intakegesprek gehouden voordat je wordt toegelaten. Dit geldt voor zowel MBO als HBO scholen. In sommige gevallen moet er een toelatingsopdracht worden gemaakt.
Studeren en financiën
Met het oog op de financiën komt er ook aardig wat bij kijken als je kind gaat studeren. Er moet namelijk schoolgeld, boekengeld, excursie geld etc betaald moeten worden. Voor een deel kan je kind hiervoor gebruikmaken van de mogelijkheden die de DUO biedt. Een deel (of in sommige gevallen alles) zal zelf betaald moeten worden door je kind of jouw als ouder. Bekijk ook eens de opties die je hebt bij de instelling waar je kind gaat studeren. Soms zijn er potjes beschikbaar waar jij als ouder (of jouw kind) aanspraak op kan doen. Zo zijn er potjes voor schoolgeld, boeken, laptops etc.
Dienst uitvoering onderwijs
Als je kind gaat studeren moet er van alles geregeld worden buiten het kiezen van een opleiding. Studiefinanciering kan worden aangevraagd bij de DUO (dienst uitvoering onderwijs), net zoals het studentenreisproduct. Een leerling krijgt pas studiefinanciering als hij/zij 18 jaar is. Sinds kort is het zo dat elke mbo-leerling een studentreisproduct kan krijgen, daar hoef je geen 18 jaar meer voor te zijn. Maar hoe vraag je dit nou allemaal aan? Op duo.nl staat alles netjes aangegeven. Hier staat het samengevat op een rijtje.
Studiefinanciering
Het is mogelijk om studiefinanciering aan te vragen wanneer je kind gaat studeren. Dit is een lening, die jouw kind later (na de studie) moet terugbetalen. Naast de lening kan je kind ook een studentenreisproduct aanvragen en/of een aanvullende beurs. Zowel het reisproduct als de aanvullende beurs zijn giften, mits je kind zijn diploma behaald. Of jouw kind in aanmerking komt voor een aanvullende beurs is afhankelijk van het inkomen van jouw (en je partner). Hieronder kun je lezen wanneer je kind in aanmerking komt voor het studentenreisproduct
Studiefinanciering op MBO:
- Hiervoor geldt de regel dat je een voltijd opleiding moet volgen
- Vraag drie maand voor de start van de opleiding studiefinanciering aan
- Op duo.nl kan je berekenen hoeveel je krijgt
- Log in met je DigiD om de studiefinanciering aan te kunnen vragen
- Een kwartaal na de 18e verjaardag van je kind gaat de studiefinanciering in en stopt de kinderbijslag.
Studiefinanciering op HBO en Universiteit:
- Hier moet ook een voltijd opleiding worden gevolgd
- Studiefinanciering krijg je tot je 30e
- Is je kind al 18, dan gaat de studiefinanciering in vanaf het begin van de studie
- Log in met je DigiD om de studiefinanciering aan te kunnen vragen.
- Doe dit minimaal drie maanden voor de start van de studie.
Studentenreisproduct
Sinds kort is de minimumleeftijd van 18 jaar afgeschaft en krijgt ook elke mbo-leerling een reisproduct. Dit product wordt een gift als er binnen 10 jaar een diploma wordt gehaald. Hoe werkt dit? Ook dit moet geregeld worden via DUO:
- Je moet studiefinanciering aanvragen voordat je een reisproduct aanvraagt
- Schaf een persoonlijke OV-chipkaart aan (dit kan via ov-chipkaart.nl)
- Koppel het studentenreisproduct aan de persoonlijke OV-chipkaart (dit kan via studentenreisproduct.nl)
- Als al het bovenstaande gedaan is, laad je het product op je OV-kaart via een ophaalpunt bij een station
Conclusie
Het is een hoop geregel. Maar het gaat natuurlijk wel om de toekomst van je kind. Besteed er tijd aan!
Kijk ook met je kind mee en biedt hulp als het gaat om de inschrijving en de aanvraag bij DUO. Dit omdat er wel eens wat over het hoofd gezien wordt, met als gevolg dat je kind een probleem kan krijgen met de aanmelding van de studie of het niet ontvangen van studiefinanciering. Laat je kind ook goed beseffen wat het betekent om een lening bij de DUO aan te gaan. De lage rente lijkt positief, maar denkt je kind daar ook nog zo over wanneer hij klaar is met zijn studie en net aan het werk is?
Wij hopen jou als ouder met dit artikel te hebben geïnformeerd over alles wat er bij komt kijken als je kind gaat studeren. Mocht je nog vragen of opmerkingen hebben laat het ons dan weten.
Afbeelding: Pexels.com en duo.nl
