door Mamazijn | aug 28, 2017 | Stoornissen
De afgelopen jaren is het aantal kinderen die de diagnose autisme krijgen enorm gestegen. Waar er in de jaren 70 sprake was van 2 tot 5 personen per 10.000 met een diagnose autisme. Is dat momenteel gestegen naar 60 tot 100 per 10.000 mensen. Een enorme groei, waar al veel onderzoek naar is gedaan. Zo ook door twee Franse kinderpsychiaters. Zij kwamen tot de conclusie dat beeldschermen de oorzaak zijn van de toename van het aantal kinderen met autisme. De 2 Franse psychiaters spreken zelfs van virtueel autisme
Wat is autisme
Autisme.. iedereen heeft er wel eens van gehoord, maar wat is dat eigenlijk? Onze pedagoog Shanna heeft hier eerder een artikel overgeschreven, daarin legt zij aan de hand van voorbeelden uit wat autisme is en hoe om te gaan met mensen die autisme hebben. Shanna legt uit dat autisme een informatieverwerkingsstoornis is. Bij kinderen met autisme komt informatie via de zintuigen anders binnen. Alles wat zij horen, zien, proeven en ruiken komt vaak als losse delen binnen, waarvan zij niet direct het geheel zien. Er moet dus gepuzzeld worden, om al die informatie tot een geheel te krijgen. Dit zorgt vaak voor chaos in het hoofd van iemand met autisme. Ook vinden mensen met autisme het vaak lastig om betekenis aan al die binnenkomende informatie te geven.
Onderzoek virtueel autisme
Dr. Isabelle Terrasse en dr. Anne-Lise Ducanda, twee Franse kinderpsychiaters, bestudeerden kinderen in de leeftijd 0 tot 4 jaar die de diagnose autisme hadden gekregen. Het viel hen op dat kinderen veel tijd doorbrachten achter een beeldscherm. Vaak wel 6 tot 12 uur aan schermtijd per dag. Om die reden verboden zij de doelgroep die ze onderzochten, om gebruik te maken van beeldschermen. Dus geen telefoon, tv, tablet, pc etc. Na een maand waren alle op autisme lijkende symptomen verdwenen. Dr. Isabelle Terrasse en dr. Anne-Lise Ducanda spreken daarom van virtueel autisme.
[aesop_video align=”center” src=”youtube” id=”9-eIdSE57Jw” disable_for_mobile=”on” loop=”on” autoplay=”on” controls=”on” viewstart=”on” viewend=”on” revealfx=”off” overlay_revealfx=”off”]
Beeldschermen belemmeren de ontwikkeling
Terrasse en Ducanda stellen dat beeldschermen de hersenontwikkeling van kinderen belemmert en ervoor zorgt dat ze geen normaal sociaal leven kunnen opbouwen. In een video legt Dr. Ducanda uit dat kinderen leren door gebruik te maken van hun zintuigen. Ze voelen en proeven dingen, om zo de wereld om zich heen te ontdekken. Kinderen horen gesprekjes te voeren, om zo hun taal- en spraakvermogen te ontwikkelen. Wanneer een kind te veel achter een beeldscherm zit, raakt die ontwikkeling verstoord. Licht en geluid van een beeldscherm houdt de aandacht van een kind vast, maar stimuleert volgens Ducanda de ontwikkeling van de hersenen niet. Door het constant kijken naar een beeldscherm en het verslaafd daaraan zijn, wordt een kind geïsoleerd van menselijke interacties volgens de kinderpsychiaters. Zo wordt het voorbeeld gegeven dat wanneer jij je kind verteld dat je zijn jas aan doet, omdat jullie naar buiten gaat en terwijl je dat zegt ook daadwerkelijk de jas aan doet. Je kind zal leren wat de woorden betekenen. Wanneer dezelfde woorden worden uitgesproken in een tekenfilm op de tablet, dan zal dit niet bij je kind blijven hangen. Dit, legt Ducanda uit, omdat de betekenis van die woorden ontbreekt. Ook zullen klachten als agressie en boosheid verdwijnen, wanneer je een kind niet te veel beeldschermtijd geeft.
Kritische geluiden
Na aanleiding van dit onderzoek klinken er veel kritische geluiden. Zo zijn er veel professionals die zich afvragen hoe volledig dit onderzoek is. Autisme is een aangeboren stoornis, die niet verdwijnt. Het klinkt voor velen te mooi om waar te zijn, dat klachten/symptomen na een maand zonder beeldschermen verdwenen zijn. Hadden de kinderen die bestudeerd zijn, daadwerkelijk autisme of daarop lijkende symptomen. Daarbij vragen velen zich af in hoeverre je kan spreken van een juiste diagnose autisme als het gaat om kinderen in de leeftijd 0 t/m 4 jaar.
Wel is de term virtueel autisme interessant, want zou het kunnen gaan om een nieuwe “variant” van autisme. De symptomen komen erg overeen, maar gaat het dan nog om autisme of heeft het met iets anders te maken? Het onderzoek van dr. Isabelle Terrasse en dr. Anne-Lise Ducanda heeft in ieder geval veel stof doen opwaaien.
Bronnen:
Psychology today
Tvanouvelles
Youtube
door Mamazijn | aug 25, 2017 | Opvoeding
Uit cijfers van CoMensha blijkt dat er per jaar ongeveer 200 tot 300 meisjes slachtoffer worden van loverboys. Waarschijnlijk ligt dit aantal nog hoger, maar zijn die meisjes niet in beeld bij politie en/of jeugdinstanties. Om aandacht te vragen voor de gevaren van loverboys, maakte agent Dwight een rapnummer met bijbehorende clip. Hiermee wil de Utrechtse politieman bewustzijn creëren bij ouders, meisjes, familieleden en scholen. Dit alles om te voorkomen, dat meiden in de handen van een loverboy vallen.
[aesop_video align=”center” src=”youtube” id=”qGEgLUsiQu0″ disable_for_mobile=”on” loop=”on” autoplay=”on” controls=”on” viewstart=”on” viewend=”on” revealfx=”off” overlay_revealfx=”off”]
Agent Dwight
Dwight van van de Vijver is al meer dan 14 jaar in dienst bij de politie. Als wijkagent in de Utrechtse buurt Kanaleneiland, zag hij regelmatig zaken die hem niet loslieten. Zo ook een lege kelderbox met op de grond een vieze matras, met daarop lege condoom verpakkingen. In die kelderbox moest een jong meisje werken voor haar loverboy. Of de keer dat hij twee jonge meiden van 19 jaar uit het loverboy circuit wilde halen, maar geen enkele hulporganisatie onderdak en/of hulp aan die meiden kon of wou bieden. De enige plek voor die meiden was de daklozenopvang. Niet bepaald een veilige haven. Om aandacht te krijgen voor dit probleem besloot Dwight een nummer te maken. Voor agent Dwight is dit niet de eerste keer dat hij al rappend een maatschappelijk probleem onder de aandacht brengt. In 2016 werd de Utrechtse wijkagent in een klap bekend met zijn nummer Samen tegen etnisch profileren.
Wat zijn loverboys
Loverboys zijn mannen/jongens die proberen meisjes de prostitutie in te lokken. Dit doen zij door ervoor te zorgen dat het meisje verliefd op hen wordt. Een loverboy overlaad het meisje met cadeautjes, aandacht en liefde. Op die manier wil hij laten zien dat hij van haar houdt en wil hij haar vertrouwen winnen. Net zo lang, tot het meisje afhankelijk van hem is en alles voor hem zou willen doen. Vaak wordt een meisje een schuldgevoel aangepraat, waardoor ze eerder in zal gaan op de eisen van de loverboy. Ook wordt het meisje vaak geïsoleerd van haar familie, vrienden en andere belangrijke personen. Op die manier is ze makkelijker te manipuleren. De loverboy zal proberen om het meisje zover te krijgen dat ze seks heeft met zijn vrienden en onbekende mannen tegen betaling om uiteindelijke in de (illegale) prostitutie te belanden.
Hoe herken je een loverboy?
Loverboys zoeken vaak naar meisjes in uitgaansgelegenheden, op schoolpleinen en op het internet. Wanneer een meisje (kind) via internet benaderd wordt, met de intenties om tot seksueel contact te komen, spreken we van grooming. Een loverboy ziet er vaak goed uit. Hij weet zich goed te kleden en heeft vaak een mooie scooter of auto, waarmee hij indruk wil maken om het meisje. Loverboys hebben vaak veel (contant)geld en dure spullen. Ook geven zij vaak dure cadeaus aan een meisje. Hoewel iedere loverboy zijn eigen tactiek heeft, zien we vaak dat ze allemaal een vlotte babbel hebben. Ze weten snel het vertrouwen van een meisje te winnen door een luisterend oor te bieden. Zelf is de jongen vaak erg vaag over zijn eigen leven. Ook verteld hij vaak leugens. Veel loverboys proberen te stoken in de relaties die het meisje heeft met haar ouders, vrienden en andere belangrijke personen. Een loverboy spreekt vaak heel lovend over het meisje en geeft haar veel complimenten. Dit gedrag veranderd op den duur in denigrerend gedrag, waarbij de loverboy het meisje probeert een minderwaardig gevoel te geven. Veel loverboys vragen meisjes dingen te doen zoals leningen aangaan, telefoon abonnementen op eigen naam af te sluiten etc.
Signalen van een slachtoffer
Het is erg moeilijk om een slachtoffer van een loverboy te herkennen. Dit omdat het meisje er zeer waarschijnlijk niet open over zal spreken. Het slachtoffer leidt vaak een dubbelleven en kan dezelfde symptomen vertonen die we ook toekennen aan puberaal gedrag. De site stoploverboys.nu heeft een lijst samengesteld met mogelijke signalen. Signalen van een meisje die slachtoffer is geworden van een loverboy, kunnen zijn;
- Plotselinge (extreme) verandering van het uiterlijk
- Sporen van geweld
- Beïnvloedbaar
- Depressief
- Liegen en bedriegen
- Schoolverzuim
- Isoleert zich
- Meerdere telefoons
- Etc.
Je kind in handen van een loverboy?
Wanneer je kind in handen is van een loverboy dan is dit een enorme shock voor de hele familie. Naast de shock heeft het vaak ook een grote impact op de familie, zowel emotioneel als financieel. Wanneer jouw dochter minderjarig is en voor haar loverboy schulden maakt en/of telefoonabonnementen afsluit, dan ben jij als ouder verantwoordelijk voor die schuld. Het kan zijn dat je als ouder hierdoor grote financiële problemen krijgt. De psychologische problemen zijn vaak ook van grote aard. We zien vaak dat het totale gezin ontwricht en dat er vaak sprake is van angst en een posttraumatische stress stoornis bij meerdere familieleden. Toch is het belangrijk voor je dochter, om er in deze periode voor haar te zijn. Of ze nu in de beginfase is met het contact met een loverboy of dat ze vast zit in zijn web en in de prostitutie is beland, zorg dat de deur altijd voor haar openstaat. Schakel hulp in van professionals. Dit kan politie zijn en/of een jeugdzorg instantie. Natuurlijk kun je ook altijd contact opnemen met de school van jouw dochter.
Wil je contact maken met je kind wanneer er vermoedens zijn van een loverboy neem dan de volgende punten in acht;
- Maak geen verwijten naar je dochter
- Houdt rekening met wisselende gevoelens, beslissingen en uitingen van emoties
- Kraak de loverboy nooit af
- Toon respect, ook al keur je af wat ze heeft gedaan
- Toon geduld en geef je dochter de ruimte
- Beloof niets dat je niet waar kan maken
- Accepteer wanneer ze niet wil praten
- Probeer dichtbij te blijven en nabijheid te bieden
- Laat je niet afschrikken door leugen en manipulatief gedrag
Lovergirls
In dit artikel spreken we van loverboys, maar ook heel vaak zijn het meisjes die andere meisjes de prostitutie inpraten. Deze meisjes noemen we lovergirls. Zij gebruiken dezelfde tactieken als de loverboys, maar in plaats van verliefdheid gebruiken zij vriendschap. Veel lovergirls zijn zelf ook in handen van een loverboy
Praktische tips
- Heb je een vermoeden dat je dochter in handen is van een loverboy? Neem contact op met politie, school en/of hulpverleners
- Kraak de loverboy niet af in het bijzijn van je dochter. Zij zal het altijd voor hem opnemen
- Houdt de deur open voor je kind, toon liefde en benoem dat je haar vertrouwd. De loverboy zal er alles aan doen om de relatie tussen jou en je kind kapot te maken
- Besteed in de opvoeding van je kind aandacht aan seksuele opvoeding. Kinderen die van jongs af aan al leren wat seksualiteit is en dat zij daarin grenzen kunnen aangeven, zijn minder vatbaar voor de invloed van een loverboy. Wil je hierover mee lezen? Lees dan eens dit artikel op Mamazijn.nl
- Verdiep je in het onderwerp loverboys
Mocht je na het lezen van dit artikel vragen hebben, dan staan onze pedagogen voor je klaar. Je kunt eventuele vragen en/of opmerkingen mailen naar info@mamazijn.nl. Ook hebben we een aantal handige sites voor je verzameld met betrekking tot het onderwerp loverboys.
www.politie.nl
www.stoploverboys.nu
www.slachtofferhulp.nl
door Mamazijn | jun 25, 2017 | Opvoeding
Wij ontvingen een bericht van Nadja. Volgens ons zit zij met een dilemma dat herkenbaar is voor veel mama’s, want hoe ga je een kind leren opruimen? Wij schakelde onze pedagoog Miriam in, om antwoord te krijgen op de vraag van Nadja. Hopelijk heb jij er ook wat aan!
Wij wonen in een klein huisje. Opzich groot genoeg voor mij en mijn kleine prinses. Ons huis heeft een woonkamer, keuken, twee slaapkamers, een badkamer en een tuin. Ideaal zou je denken. Dacht ik ook! Tot het speelgoed van de kleine prinses intrek nam in mijn huis… Alsof we een totaal nieuw interieur hebben, alleen niet bepaald mijn smaak: op elke cm van de vloer, kasten en tafels ligt iets. Nu lijkt mijn huisje een onopgeruimd, uitpuilende speelgoedkamer waar mijn dochter en haar speelgoed de baas zijn. Sovea maakt rommel, maar ruimt zelf nog niets op. Kan ik mijn kind leren opruimen? Hoe pak ik dat aan? Ik zie door het speelgoed de oplossing niet meer. Nadja, moeder van Sovea (3 jaar)
Kinderen kunnen opruimen
Waarschijnlijk kan iedere ouder zich herkennen in bovenstaande situatie. Een huis vol speelgoed en een kind dat niets opruimt. Van de blokken, gaan ze verder met klei en van de klei naar de duplo. Het eindresultaat is een ontploft huis en jij die aan het einde van de dag alles weer opruimt. Ouders denken regelmatig dat kinderen niet kunnen opruimen, maar niets is minder waar. Al van jongs af aan kun je kinderen, spelenderwijs, leren opruimen. Weten hoe? Lees dan snel verder.
Opruimen kun je leren
Kinderen die vanaf jonge leeftijd hebben geleerd om op te ruimen, profiteren daarvan wanneer ze volwassen zijn. Ze hebben vaker orde in hun leven en voelen zich zelfverzekerder. Al vanaf dat je kind twee jaar is kan hij leren opruimen. Maak er een gewoonte van om elke keer na het spelen op te ruimen. Het moment waarop je gaat opruimen is van belang. Is je kind nog niet uitgespeeld, dan zal hij waarschijnlijk in een dramatische huilbui belanden. Wacht je te lang met opruimen, als je kind is uitgespeeld, dan zal hij het opruimen niet begrijpen. Ook dan volgt waarschijnlijk een oorverdovend huilconcert.
Jouw verwachting vs. de realiteit
Merk je dat je vaak gefrustreerd bent als het gaat om het wel of niet opruimen van je kind, sta dan eens stil bij jouw verwachtingen. Wanneer je als ouder teveel van jezelf of je kind verwacht, dan kan dat frustraties opleveren. Verwacht je van jezelf dat je huis er altijd opgeruimd en netjes uitziet, maar je kind maakt er een rommel van? Dan is de kans groot dat je bozer reageert op je kind wanneer hij niet opruimt. Is dat erg? Nee niet direct, maar het kan helpen om te kijken na je eigen verwachtingen. Wie weet kom je er wel achter dat je verwachtingen bijgesteld kunnen worden en dat het dan ook goed is. Leren opruimen gaat in kleine stapjes. Verwacht niet dat je kind direct het hele huis opruimt, maar een paar blokken in de doos doen kan ook al een hele overwinning zijn.
Vijf tips om je kind te leren opruimen
1. Maak er een spelletje van
Kinderen, van welke leeftijd dan ook, houden van spelen. Wanneer je een spelletje maakt van het opruimen, kunnen ze ineens staan te popelen om je te helpen. Je kunt allerlei variaties bedenken; wie heeft als eerst alle auto’s in de bak gelegd, wie kan alle rode/blauw/gele/ spullen vinden, wie kan als eerst vijf blokken in de doos gooien. Op deze manier oefent je kind ook nog met kleuren, getallen en zijn motoriek.
2. Maak het opruimen niet te moeilijk
Zoals eerder in dit artikel genoemd is, leren opruimen zit hem in de kleine dingen. Maak het dus niet te moeilijk. Wanneer je na het eten de tafel afruimt, laat je kind dan ook iets naar de keuken dragen. En de kleren die aan het einde van de dag uitgetrokken worden, door je kind zelf in de wasmand laten leggen. Zo went je kind zich aan om zelf telkens kleine dingen op te ruimen.
3. Geef complimenten
Heeft je kind iets goeds gedaan, geef hem daar dan een compliment voor. Zo leert hij dat goed gedrag positief bekrachtigd wordt. Dit geeft hem een goed gevoel en je zult zien dat je kind sneller geneigd is om weer iets te doen waarvoor hij beloond wordt. De nadruk leggen op gedrag wat je niet wilt zien, heeft een averechts effect. De situatie wordt negatief en probeer dat te voorkomen.
4. Maak je huis opruimvriendelijk
Wanneer jij je kind wil leren om zelf alles op te ruimen, geef hem dan ook die mogelijkheid. Zorg ervoor dat er dozen, kapstokken, wasmanden zijn waar je kind bij kan. Of zorg dat een een leuke speelgoedkist is, waar je kind zijn eigen speelgoed in kan bewaren. Op die manier wordt het voor hem ook toegankelijker om te gaan opruimen. Zorg er ook voor dat alles een vaste plek heeft. Op die manier kan je kind beter onthouden waar hij wat moet neerleggen. De jas aan de kapstok en niet op de stoel. De auto’s in de gele kist onderin de kast.
5. Geef het goede voorbeeld
Kinderen leren door te imiteren. Zien ze jou opruimen, dan zullen ze je waarschijnlijk na willen doen. Wacht dus niet met opruimen, poetsen, wassen etc. tot je kind op bed ligt, maar betrek hem bij je werkzaamheden. Jij een poetsdoek in de hand, je kind ook een poetsdoek in de hand. Je kunt veel leuke spullen kopen om de poetservaring van je kind nog leuker te maken, zoals deze kinderstofzuiger van Miele. Of deze zeer uitgebreide schoonmaaktrolley. Ben jijzelf ook niet zo’n opruimer? Maryke deelt op haar blog tips hoe je de rommel in je huis kunt aanpakken!
Volg de tips van onze pedagoog, heb geduld en blijf standvastig. Dan zul je zien dat ook jouw kind kan opruimen. Dat scheelt jou aardig wat stress in de avond, wanneer de kinderen op bed liggen. Vergeet ook niet de humor in te zien van samen schoonmaken en opruimen. Kijk maar eens naar het plezier dat mama Nadine met haar dochter heeft, tijdens het opruimen!
[aesop_video width=”50%” align=”center” src=”self” caption=”Handig zo’n klein hulpje” hosted=”https://mamazijn.nl/wp-content/uploads/2017/06/Klein-hulpje-in-huis.mp4″ disable_for_mobile=”off” loop=”on” autoplay=”on” controls=”on” viewstart=”on” viewend=”on” revealfx=”off”]
Heb jij ook een vraag voor onze professionals? Laat het ons weten en wie weet wordt jouw vraag behandeld in een kennisartikel op Mamazijn.
Dit artikel bevat affiliate links. Klikken en kopen a.d.h.v. deze links kost jouw niets extra’s.
Facebook Instagram
door Mamazijn | mei 28, 2017 | Opvoeding
Hoe vaak zeg jij wel niet tegen je kinderen “schiet op je moet je jas nog aantrekken, je haren kammen en we moeten nu weg naar school.” Of “Over tien minuten ga je naar bed, poets je tanden en trek je pyjama aan.” Vaak zorgen dit soort situaties voor stress in een gezin. Stress bij jou als mama, maar ook stress bij je kind. Want vaak wil een kind dit soort activiteiten zelf uitvoeren (een gevoel van zelfstandigheid), maar ontbreekt het aan tijd en neem jij als ouder het over of loop je te zeuren dat hij/zij moet opschieten. Met de Octopus watch zijn dit soort situaties verleden tijd. Dus vanaf nu hoef jij nooit meer je kind achter de vodden te zitten.
Besef van tijd ontwikkelen met behulp van de Octopus
De Octopus watch is ontworpen voor kinderen vanaf 3 jaar t/m ongeveer 8 jaar. En het is er voor bedoeld om kinderen gewoontes aan te leren en besef van tijd te laten ontwikkelen. Het gaat om gewoontes zoals het tandenpoetsen, avondeten, huisdieren verzorgen en bedtijd. Aan elke activiteit wordt ook een pictogram gekoppeld zodat kinderen snel in de gaten hebben wat precies de bedoeling is. Jongere kinderen krijgen alleen het pictogram te zien wanneer het tijd is voor een activiteit en leren dus door associaties, maar oudere kinderen zien naast het pictogram ook een digitale of analoge klok. Zo ontwikkelen kinderen besef van tijd.
Hoe werkt het?
De Octopus is eigenlijk een horloge, digitale planner en assistent voor kinderen en een alternatief voor een peperdure AppleWatch. Er wordt een activiteit aan een tijdstip gekoppeld en de Octopus watch geeft door middel van een trilfunctie een melding wanneer er de activiteit uitgevoerd moet worden. Je kind krijgt dan op het schermpje van de Octopus wacht een pictogram te zien behorende bij de activiteit. Bijvoorbeeld om 19.25 uur een pictogram voor tandenpoetsen en om 19.30 uur een pictogram voor slapen. Hierdoor krijgen kinderen op een leuke en nieuwe manier een stukje verantwoordelijkheid en zelfstandigheid mee.
Octopus watch app
Bij de smartwatch voor kinderen hoort ook een app (geschikt voor iOS en Android). Via BlueTooth worden de gegevens gesynchroniseerd van apparaat naar apparaat. Het geheugenkaartje wat in het horloge zelf zit bevat alle pictogrammen.
Door middel van deze app kan jij als ouder ook mee kijken met je kinderen. Je kunt in de gaten houden of de toegewezen taken zijn voldaan, ze kunnen herinneringen sturen wanneer dit nodig is of nieuwe activiteiten toevoegen.
Pedagogisch verantwoord
Bij het zien van de Octopus watch werden wij heel enthousiast, vooral omdat wij veel mogelijkheden zagen voor ouders, begeleiders en onderwijzers van kinderen met ADHD, ADD en/of Autisme. Wij hebben dan ook direct onze Mamazijn pedagoog om haar expertise gevraagd. Ook zij is van mening dat de Octopus een belangrijk onderdeel in de opvoeding van je kind kan zijn. Helemaal als het gaat om kinderen die duidelijkheid en structuur nodig hebben. Bij kinderen met autisme en/of ADHD werkt het vaak goed om de dag te structureren door gebruik te maken van pictogrammen. Wat in de praktijk nog wel eens nadelig werkt is dat ouders, begeleiders en/of verzorgers niet altijd accuraat met de tijd om gaan. In plaats van 19.25 uur, wordt er pas om 19.35 uur tanden gepoetst. Dit is soms niet te voorkomen, maar voor sommige kinderen is dit niet logisch. De Octopus watch zou dan een uitkomst zijn. Het geeft precies op tijd duidelijkheid en structuur. Ook kun je als ouder ervoor kiezen om de watch in te zetten als voorbereiding. Dus al voordat je kind een activiteit moet gaan uitvoeren, kan je diverse meldingen naar de Octopus van je kind laten sturen.
Zelfstandigheid vergroten
Ook benoemde onze pedagoog een ander voordeel. Veel kinderen in de leeftijd 3 t/m 8 jaar willen graag zijn zoals papa en mama. Dus ook een mooi stoer horloge, maar ook het stukje ‘zelluf willen doen’. Kinderen gaan opzoek naar zelfstandigheid en verantwoordelijkheid. De Octopus watch geeft je kind die mogelijheid. Het is niet mama die boos staat te kijken en zegt “je moet nu slapen”. Het is een tof horloge wat ze meldingen stuurt en ze helpt herinneren aan een taak en/of activiteit. Het ‘zelfstandig’ uitvoeren van die taak geeft je kind zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde.
[aesop_video align=”center” src=”youtube” id=”8YBUvlmZMqc” disable_for_mobile=”on” loop=”on” autoplay=”on” controls=”on” viewstart=”on” viewend=”on” revealfx=”off”]
Het oog wil ook wat
Om het nog aantrekkelijker te maken is het horloge in vier vrolijke kleuren te verkrijgen: roze, groen, blauw en zwart. Je kunt het horloge aanschaffen met daarbij een companion. Dit is een oplaadstation en nachtlampje in een. Wij vinden het er enorm leuk en schattig uitzien. Ook is de Octopus Watch een stuk goedkoper dan een ‘echte’ smartwatch. Hij verkrijgbaar vanaf 69 dollar.
Waar te bestellen?
Op dit moment is het horloge een prototype en nog niet officieel op de markt. Wel kan je het horloge pre-orderen via deze site. Als het goed is worden de eerste Octopus wacht exemplaren in juni verwacht. Eerlijk is eerlijk, wij kunnen niet wachten tot ze daadwerkelijk op de markt zijn. Wij zijn namelijk heel benieuwd hoe goed ze werken en hoe deze smartwatches kinderen met ADHD, ADD en Autisme gaan helpen.
Afbeeldingen: Octopus Watch by JOY en Fatherly.com
door Mamazijn | apr 13, 2017 | Onderwijs
Tijdens de opvoeding van je kind, zie je hem telkens nieuwe dingen leren. Maar wat is leren en hoe werkt dat precies? In dit artikel gaat pedagoog Miriam in op hoe kinderen leren en hoe jij als ouder dat proces kunt stimuleren.
Definitie van leren
Voordat we het gaan hebben over hoe kinderen leren, is het handig om te weten wat leren is. Leren is het verwerken van kennis, vaardigheden en inzichten die tot gedragsveranderingen en of verhoging van onze kennis/capaciteiten leiden. Een best lastige omschrijving, van iets waarvan we allemaal enigszins wel weten wat het is. Wanneer we echt een definitie moeten geven voor het begrip leren, dan blijkt het toch lastig te zijn. Waar het simpelweg op neer komt is; wij hebben iets geleerd als er een gedragsverandering te zien is, die het gevolg is van opgedane kennis, vaardigheden en de inzichten die daarbij horen.
Hoe kinderen leren
Hoe kinderen leren is afhankelijk van een aantal aspecten. Zo leert een peuter heel anders dan een puber. Leeftijd is dus een belangrijk aspect.
Jonge kinderen
Zo leren jonge kinderen voornamelijk door te luisteren en te spelen. Door het vertellen van verhaaltjes of het zingen van liedjes, leren jonge kinderen klanken, woorden en dus taal. Door het spelen van spelletjes leren ze ook tal van vaardigheden en inzichten. Zo leert een kind door rollenspel hoe hij zich in bepaalde situaties kan/moet gedragen. Vaak gebeurt dit door imitatiespel. Het nadoen van wat papa en/of mama doet. Door regelspelen zoals bijvoorbeeld verstoppertje, leert een kind dat er bepaalde regels zijn waar het zich aan moet houden.
Oudere kinderen
Oudere kinderen leren ook door te luisteren en spellen te spelen, maar voor hen zijn ook een aantal andere aspecten essentieel. Zo is het zelf onderzoeken en opzoek gaan naar antwoorden van belang. Op deze manier leert je kind een weg te vinden in alle informatie die beschikbaar is. Ook leert je kind zo op welke manier hij het beste leert. Dit noemen we het bepalen van zijn eigen cognitieve strategieën en dus het vinden van zijn eigen leerstijl.
Naast het zelf onderzoeken is het ervaren en herproduceren ook van belang voor oudere kinderen. Door vaardigheden te ervaren en door te doen leert je kind wat wel en niet kan. Herproduceren van de opgedane kennis is een belangrijk aspect van leren. Met herproduceren bedoelen wij het overbrengen van zijn kennis op een ander. Als voorbeeld; Vader legt een kind uit hoe je ijsblokjes maakt. Het hele proces van vloeibaar, naar bevroren wordt behandeld. Vader laat het kind zelf ervaren door hem ijsblokjes te laten maken. Een dag later vraagt moeder aan kind hoe zij ijsblokjes kan maken en laat hem alle stappen vertellen.
Moet je slim zijn om te leren?
Vaak wordt er gedacht dat iemand met een hoge intelligentie goed kan leren, maar wat houdt dat precies in? Intelligentie is het vermogen om rationeel te denken, doelgericht te handelen en effectief met de omgeving om te gaan. Betekent dit dan altijd dat je goed moet kunnen rekenen of logisch moet kunnen denken? Volgens Gardner niet. Gardner gaat er vanuit dat intelligentie het vermogen is om problemen op te lossen en ook het vermogen is om nieuwe problemen te bedenken. Volgens Gardner is intelligentie meer is dan lezen, rekenen en schrijven. Hij spreekt van meervoudige intelligentie en onderscheidt de volgende acht intelligenties:
● De verbaal-linguistische intelligentie: taal, woorden en lezen.
● De logisch-mathematische intelligentie: getallen.
● De visueel-ruimtelijke intelligentie: beelden, ontwerpen, grafieken.
● De muzikaal-ritmische intelligentie: geluid en muziek.
● De lichamelijk-kinesthetische intelligentie: lichaam en motoriek.
● De naturalistische intelligentie: planten, dieren, waarnemen.
● De interpersoonlijke intelligentie: contact met anderen.
● De intrapersoonlijke intelligentie: kent zichzelf goed.
Verschillende fasen van leren
Gagne (1916-2002) was een psycholoog die zich bezig hield met de condities waarbij mensen het beste leren. Na jarenlange studie ontwikkelde hij een fasen model die in het onderwijs veelvuldig wordt gebruikt. Het is een instructiemodel. Wanneer jij (of een juf) je kind iets nieuws wil leren en dat volgens de onderstaande fasen doet, dan is de kans op een gedragsverandering groot aldus Gagne.
Instructiemodel van Gagne;
● De motivatiefase. Het kind moet gemotiveerd raken om te leren.
● De opmerkzaamheidsfase. Het kind richt zijn aandacht op dat wat hij wil leren.
● De opnamefase. Het kind probeert de leerstof in zich op te nemen.
● De geheugenfase. Het geleerde wordt opgeslagen in het geheugen.
● De herinneringsfase. Het terughalen van het geleerde.
● De generalisatiefase. Het geleerde kunnen toepassen in andere situaties.
● De uitvoeringsfase. Het kind laat zien wat hij geleerd heeft.
● De terugkoppelingsfase. Door middel van feedback en evaluatie blijkt of het kind aan de verwachtingen van zichzelf of de ander heeft voldaan.
Leervormen en Leerstijlen
Nu we weten wat leren is, hoe kinderen leren en welke fases zij doorlopen in het leerproces kunnen we kijken naar verschillende leervormen en leerstijlen. Er zijn diverse vormen waarin kinderen leren (leervormen) en diverse manieren waarop kinderen leren (leerstijlen). Het is niet zo dat er een leervorm of een leerstijl de beste is. Het hangt af van de situatie, hetgeen geleerd moet worden en de voorkeur van het kind wat op dat moment de beste leervorm en leerstijl is. Wel zul je merken dat je kind een voorkeur krijgt voor bepaalde leervormen en leerstijl. Hieronder een aantal voorbeelden;
Leervormen, vormen waarin we leren;
Incidenteel leren; Ongemerkt oppikken van informatie
Memoriserend leren; Uit het hoofd leren
Feitenkennis; Leren door feiten en de verbanden daartussen te zien
Inzicht bevorderen leren.
Leerstijlen, manier waarop we (het liefst) leren;
Er zijn twee bekende theorieën over leerstijlen. Die van Kolb en Vermunt.
Kolb
Kolb (1939) is een leerpsycholoog die erg bekend is om zijn theorie over leerstijlen. Hij beschrijft de volgende vier leerstijlen;
● Doener – Concreet ervaren en actief experimenteren
● Denker – Waarnemen en overdenken
● Beslisser – Theorie het liefst in de praktijk uitvoeren
● Dromer/bezinner – Groot voorstellingsvermogen. Wil ervaren en ruimte om te overdenken.
Vermunt
Is hoogleraar didactiek en deed onderzoek naar hoe studenten denken over hun gedrag met betrekking tot hun leren. Hij beschrijft de volgende leerstijlen;
● Betekenisvolle leerstijl. Gericht zoeken, met als doel: inzicht, verbanden en samenhang.
● Toepassingsgerichte leerstijl. Gericht op toepassen en concreet maken.
● Reproductiegerichte leerstijl. Veel herhalen en memoriseren.
● Ongerichte leerstijl. Stuurloos, zonder vaste, overdachte manier.
Leren stimuleren
Nu je weet hoe kinderen leren, kun je ook beter jouw kind stimuleren om te leren. Is jouw kind bijvoorbeeld een doener, laat hem dan niet eindelijk boeken lezen om theorie te vergaren om dat vervolgens in de praktijk uit te voeren. Heb je jonge kinderen, speel dan veel met je kind en lees hem voor. Bij oudere kinderen is het belangrijk om hen zelf te laten ervaren. Laat ze risico’s in schatten en zelf dingen ondervinden. Een mooi voorbeeld van je kind zelf laten leren, is dit blogartikel van ervaringsdeskundige Maryke Mondria. Zij beschrijft hoe haar zonen “wilder” mogen spelen en daarvan leren.
Hoe zit dat bij jouw kind?
Nu je dit artikel hebt gelezen herken je dan manieren van leren, intelligenties of leerstijlen bij jouw kind(eren). Zie je het in de loop der jaren veranderen of blijft het juist hetzelfde? En wat doe jij als ouder om je kind te stimuleren om te leren? Wij zijn benieuwd naar jouw antwoorden. Laat je het ons weten in een reactie onder dit artikel?
Miriam | Pedagoog |
Gebruikte literatuur:
Alkema, E. e.a. (2011), Meer dan onderwijs, Assen: Uitgeverij Van Gorcum.
Janssen-Vos, F. (2013), Basisontwikkeling voor peuters en de onderbouw, Assen: Van Gorcum.
Kohnstamm, R. (2011), Kleine ontwikkelingspsychologie I.Houten: Bohn Stafleu van Loghum
Kohnstamm, R. (2011), Kleine ontwikkelingspsychologie II.Houten: Bohn Stafleu van Loghum
Plas, C. (2009), Gemotiveerd leren. Groningen: Noordhoff uitgevers
fotocredits: www.pexels.com
